Koncert „JEDEN / WIELE” oparty jest na sakralnych pieśniach chwalebnych. To, co uniwersalne spotyka się tu z tym, co lokalne. Artystki skupiły się na jednym regionie Polski – Podlasiu, w którym różnorodne tradycje religijne współistnieją od wieków.
Obok katolickich skarbów muzyki sakralnej, takich jak „Kiedy ranne wstają zorze” z XVIII wieku usłyszymy tradycyjne pieśni ku chwale Boga innych tradycji Religii Księgi (np. staroobrzędową pieśń Irmologiona Supraskiego z XVI wieku, prawosławną pieśń z Liturgii świętego Bazylego, suficki poemat Rumiego z XIII wieku czy hebrajską pieśń mistyka Elazara Azikri z XVI wieku).
Koncert „Jeden/Wiele” to połączenie tej bogatej mozaiki w jeden spójny program, w którym wszystkie Religie Księgi zabrzmią wspólnie, niejako jednym głosem. Muzykę – niekiedy ekstatyczną, niekiedy kontemplacyjną a niekiedy bliską rytuału czy obrzędu – dopełniają języki sakralne (m.in cerkiewno-słowiański, łacina, arabski, hebrajski czy polski). Wybór tekstów skoncentrowany jest na najbardziej afirmatywnych elementach poszczególnych religii: formach chwalby, czci, na różnorodnych aktach wdzięczności. Muzyka to język epifanii, który pozwala na porozumienie ponad różnicami doktryn.
Koncert prezentowany był na m.in. na:
International Sibiu Theatre Festival w Rumunii
Five Temples Festival w Gyor na Węgrzech
Międzynarodowym Festiwalu Sakralnym Gaude Mater w Częstochowie
Festiwalu Muzyka Wiary – Muzyka Pokoju, organizowanym przez Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie
Podczas gali wręczenia Medali św. Jerzego przyznawanych przez Tygodnik Powszechny (fragmenty)
PROGRAM:
O Tiebie radujetsia – Maryjna pieśń staroobrzędowców / sł. i muz. „Irmologion Supraski” (1598-1601)/ język: cerkiewnosłowiański
Kiedy ranne wstają zorze – sł. Franciszek Karpiński (1741 – 1825) / muz. Stanisław Moniuszko (1819-1872)/ język: polski
Strannik – prawosławna pieśń pielgrzymkowa / język: rosyjski / sł. i muz. tradycyjne / język: rosyjski
Idzie mój Pan – katolicka pieśń z tradycyjną chasydzką melodią / sł. anonimowe / muz. tradycyjna / język: polski
Ei, ich sach in dem trone – sł. i muz. Heinrich von Frauenlob (1250-1318) / język: staroniemiecki
Ba man sanama – sł. Dżalaluddin Rumi (1207-1273) / muz. Mohammad Reza Shajarian, Hossein Alizadeh, Kayhan Kalhor, Homayoun Shajarian / język: farsi
Salam alejkem – słowa przypisywane dziadkowi Proroka Abd al-Mutalibowi (497-578 n.e.) / muz. Anonimowa / Intro: Al Fatiha – Pierwsza sura Koranu / język: arabski
Exomologiste: Psalm 136 – sł. Biblia / muz. I części – Karolina Cicha / muzyka kody: tradycyjna / język: greka
Sznirele perele – tradycyjna mesjańska pieśń żydowska / sł i muz. anonimowe / język: jidysz
Gloria in esperanto: Psalm 136 – sł. Biblia / muz. Karolina Cicha / język: esperanto
Jedid nefesz – pieśń szabasowa / sł. Elazar Azikri (1533 – 1600) / muz. tradycyjna / język: hebrajski
Karolina Cicha – głos,
akordeon, bębny rytualne, klawisze, sampler, perkusjonalia
Elżbieta Rojek – głos,
taniec, harmonium, instrumentarium odpustowe
ELŻBIETA ROJEK – aktorka, wokalistka i choreografka. Zaangażowana w różnorodne projekty teatralno-muzyczne. Przez wiele lat – czołowa aktorka „Gardzienic”. Współzałożycielka Stowarzyszenia Teatralnego „Chorea”. W teatrze odwołująca się do muzyczności; w muzyce poszukująca związku z ruchem i słowem. Jej przygoda z muzyką zaczęła się w autobusach wiozących ludowe grupy śpiewacze z okolic Chełma do Kazimierza Dolnego na Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych. Karierę wokalną zaczęła w zespole Orkiestra Św. Mikołaja, eksplorując łemkowską i huculską tradycję muzyczną. Kilkakrotnie powracała do Orkiestry jako wokalistka nagrywając płyty „O miłości przy grabieniu siana” oraz „Huculskie muzyki” – płytę uznaną za najlepszą płytę folkową 2006 roku w plebiscycie internautów – Witru@lne Gęśle oraz nagrodzoną trzecim miejscem w konkursie Polskiego Radia na Folkowy Fonogram Roku 2006. W muzycznych poszukiwaniach najbardziej blisko jej do muzyki etnicznej. Pozostała wierna zainteresowaniom muzyką tradycyjną ale nie boi się eksperymentów.